ارتباط سطح سرمی il-۱۸ با گرلین آسیل دار، هورمون رشد، مقاومت انسولینی و پروفایل چربی در مردان چاق و لاغر

مقدمه: اینترلوکین-18 (il-18) یک سایتوکین پیش التهابی قوی است که افزایش سطوح آن با چاقی، سندروم متابولیکی، مقاومت انسولینی، دیسلیپیدمیا و آترواسکلروزیس همراه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط سطح سرمی il-18 با گرلین آسیل دار، هورمون رشد، مقاومت انسولینی و پروفایل چربی در مردان چاق و لاغر است. روش بررسی: در یک مطالعه همبستگی 19 مرد چاق (kg/m2 30≤ نمایه توده بدن) و 19 مرد لاغر (kg/m2 5/18≥ نمایه توده بدن) به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. پس از 12 ساعت ناشتایی، نمونه های خون جمع آوری و ویژگی های عمومی آزمودنی ها اندازه گیری شد. جهت تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 01/0>p استفاده گردید. نتایج: سطح سرمی il-18 با شاخص مقاومت انسولینی (homa-ir) (چاق: 000/0=p، 35/0=r و لاغر: 009/0=p، 31/0=r) و تری گلیسرید (چاق: 000/0=p، 19/0=r و لاغر: 002/0=p، 11/0=r) همبستگی مثبت و با لیپوپروتئین با چگالی بالا (چاق: 003/0=p، 23/0-=r و لاغر: 006/0=p، 14/0-=r) همبستگی منفی داشت. هیچگونه رابطه معنی داری بین سطح سرمی il-18 با گرلین آسیل دار، هورمون رشد، کلسترول تام و لیپوپروتئین با چگالی پایین مشاهده نشد. نتیجه گیری: سطح سرمی il-18 در هر دو گروه مردان چاق و لاغر با مقاومت انسولینی و تری گلیسرید سرم رابطه مستقیم و با لیپوپروتئین با چگالی بالا رابطه معکوس دارد که این در افراد چاق که از سطح سرمی il-18 بالاتری برخوردارند، می تواند با اختلال در کنترل گلیسمیک و پروفایل چربی و در نتیجه افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی و متابولیکی همراه باشد. به نظر نمی رسد سطح سرمی il-18 با گرلین آسیل دار، هورمون رشد، کلسترول تام و لیپوپروتئین با چگالی پایین رابطه ای داشته باشد.